Na de tweede wereldoorlog is de selectie voor het gebruik in de landelijke ruitersport een steeds belangrijker plaats gaan innemen. Ook in de internationale dressuur en springsport blijkt het Gelders paard het goed te doen. Het zijn echter vooral de kruisingen van Gelderse merries met hoog in het bloed staande hengsten, die het Nederlandse sportpaard 20 jaar geleden internationaal grote bekendheid hebben gegeven, zowel bij springen als dressuur. Een positie die het KWPN inmiddels weer is kwijtgeraakt.

De stamboekleiding van het KWPN is steeds uitgegaan van het vooroordeel dat het Gelders paard minder geschikt zou zijn voor de fokkerij van rijpaarden dan buitenlandse rassen en heeft sterk een verdringingskruising met buitenlands bloed gestimuleerd. De positieve sportresultaten zijn door het KWPN gepresenteerd als resultaat van dit KWPN-fokbeleid en het voortbestaan van het Gelders paard is gelijkertijd op diverse wijzen tegengewerkt, omdat het overbodig zou zijn geworden.

Hierdoor zijn er maar heel weinig KWPN-paarden meer met 50% of meer Gelders bloed , maar hieruit komt nog wel een zeer aanzienlijk deel van de internationale KWPN-sportpaarden. Ook de door het KWPN gefokte dekhengsten die internationale sportprestaties vererven hebben nagenoeg alle voor minstens 50% een Gelderse afstamming.

Het Gelders paard met zijn uitmuntende kwaliteiten voor zowel veelzijdig recreatiepaard als voor de fokkerij van internationale sportpaarden zou het boegbeeld moeten zijn , waarmee de KWPN-fokkerij zich profileert.

De KWPN-leiding geeft echter fouten nooit ruiterlijk toe. Integendeel. En nu zijn de KWPN-reglementen zo gewijzigd, dat grote aantallen mislukte rijpaarden bij het Gelders paard kunnen worden ingedeeld. Wie redt het Gelders paard van deze afgang?!
[index]